ΛΕΦΤΑ
Μου λέει «κοίτα, δεν έχω μία
δεν ξέρω καν αν θα τη βγάλω καθαρή
κι εσύ στον κόσμο σου γυρνάς και τρελούς συναντάς
ξέρεις για σένα είναι εύκολη η ζωή»
Μου λέει «μάλλον θα επιβιώσω
αλλά ταυτόχρονα φοβάμαι πολύ
είναι κι αυτοί οι λογαριασμοί κάθε μήνα εκεί...»
της λέω «ξέχνα τους
και ζήσε τη στιγμή γιατί…»
Τα λεφτά δεν μετράνε ανθρώπους
οι άνθρωποι μετράνε λεφτά
να σ’ το πω πιο απλά είναι μόνο χαρτιά
εγώ εσένα ερωτεύτηκα
«Ξέρεις κάτι; Δεν θα χωρέσω
στην εικόνα που αστράφτει από παντού
εκτός κι αν είσαι εκεί σε κάθε καταστροφή
αν το σκεφτείς θα γίνει εύκολη η ζωή»
Μου λέει «Δεν καταλαβαίνω
και δεν καταλαβαίνω που το πας...»
«Που να το πάω, τα στραβά είναι λίγο πιο απλά
αν δεν φοβάσαι, παρά μόνο αγαπάς»
ΕΠΙΠΕΔΗ ΓΗ
Διαβάζω ζώδια, λύνω μάγια αν θες
κάνω έρευνα στο google, στο youtube διατριβές
για κάθε βρέφος, ξέρω όλες τις γιατρειές
για κάθε αρρώστια ποιο μαντζούνι για εντριβές
Τα εμβόλια είναι έγκλημα, οι γιατροί συνεργοί
μας ψεκάζουνε όλους στην επίπεδη Γη
Εγώ πιστεύω, το «εγώ» να τονιστεί
το είδα στο facebook, το youtube συμφωνεί
η επιστήμη δεν έχει ιδέα αυτή
πολλά τα like, θα μου σηκωθεί
Σαύρες υπόγεια κυβερνούν, σελήνη τεχνητή
μας ψεκάζουνε όλους στην επίπεδη Γη
Ξέρω πολλά
βλέπω θολά
με τρώει ο φόβος
ξέρω πως δεν είμαι μόνος
Ξέρω ιστορίες
συνομωσίες
νιώθω και κάποιος
όλοι οι άλλοι κάνουν λάθος
21ος αιώνας κι ο μεσαίωνας ανθεί
κι αντί για τηλεόραση έχω υπολογιστή
ξέρω τα πάντα, όσα δεν ξέρουν οι ειδικοί
πολεμιστές πληκτρολογίου, μονίμως σωστοί
Και από κούνια αφυπνισμένοι σε ύπνο βαθύ
σας ψεκάζουνε όλους στην επίπεδη Γη
ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ
Παντού εχθρόι, τι απειλή!
να δώσεις πόνο σαν τον Bruce Lee
πάνω εσύ, κάτω οι κακοό
μην τους μετρήσεις, είναι όλη η Γη
Συναγερμός και προσοχή
σου λέω είναι διαταγή
κι αν θες κι εσύ κάτι να πεις
πρώτα να πω τι να σκεφτείς
Άσπρο ή μαύρο, διάλεξε εσύ
κι η λογική σου ψηφιακή
οι απόψεις σου έχουν μεγάλο βάθος
εδώ οι δικές σου κι εκεί οι λάθος
Βρε πόσα ξέρεις φρουρέ εσύ
βάλε σε όλους ένα λουρί
να τους τσακίσεις για το καλό
και να πιστεύεις ότι σου πω
ΚΡΑΣΙ ΑΠΟ ΞΥΔΙ
Η μάνα μου είναι θάλασσα
και ξέρω από βουτιές
και με πατέρα κλίβανο
μου δίδαξε φωτιές
στα πόδια μου έχω άνεμους
και ζω τα τώρα και το εδώ
τι να κάνω; Τι να κάνω;
ξέρω μονάχα ένα τρόπο να ζω
Φτιάχνω και κρασί από ξύδι
η ζωή είναι παιχνίδι
άμα θες να παίξεις, πέτα
τα εγχειρίδια
ότι δώσεις, πίσω δίνει
η αγάπη είναι μορφίνη
κα δεν βρίσκεται ποτέ
σε εικονίδια
Τι να κάνω που είναι ο δρόμος
μόνο ανηφόρα
γεμίζει το ποτήρι μου
νερό σε κάθε μπόρα
σ’ ένα κόσμο όλο ψηφία
πάντα ήμουν κάτι αναλογικό
τι να κάνω; Τι να κάνω;
ξέρω μονάχα ένα τρόπο να ζω
ΑΛΗΘΕΙΑ
Λες πως λες πάντοτε την αλήθεια
κι η αλήθεια πονάει πολύ
μα στ’ αλήθεια δεν υπάρχει αλήθεια
παρά μόνο όταν είναι μισή
Ποια αλήθεια σε τυφλώνει
δεν σ’ αφήνει να με δεις
ποια αλήθεια σε κρατάει
μ’ αλυσίδες επί γης
ποιας απόλυτης αλήθειας
μαριονέτα είσαι θαρρείς
ποια αλήθεια είναι το ψέμα
που αποφάσισες να ζεις
Άσπρο, μαύρο, η ζωή μια σκακιέρα
μα σ’ ένα χρώμα πατάει μόνο ο τρελός
αυτός ένα χρώμα βλέπει πέρα ως πέρα
κι αναρωτιέται που είναι ο κόσμος στραβός
WIFI ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ
Μεγάλα νέα, WIFI έχει πλέον το δάσος
ο τρυποκάρυδος με app βρίσκει τροφή
κι η κουκουβάγια ανεβάζει περίεργα status
μάλλον για αυτό θα την φωνάζουνε σοφή
Μεγάλα νέα τα παγόνια ανεβάζουνε shelfies
κι οι τυφλοπόντικες βλέπουν μουσική
τα τσακάλια προσπαθούν να περάσουν για λύκοι
η κουκουβάγια γνέφει και μονολογεί
Η πληροφορία δεν είναι γνώση
στο internet υπάρχει βλακεία τόση
η πληροφορία όταν δεν είναι σωστή
πληκτρολογεί η αλεπού, τρομοκρατούνται οι λαγοί
Μεγάλα νέα, οι παπαγάλοι ‘μάθαν το copy/paste
κι όλα τα φίδια πώς να νιώθουν χρήσιμα
οι κυνηγοί στο GPS έχουν το κάθε κεφάλι
η κουκουβάγια τα βλέπει όλα αυτά
Μεγάλα νέα, γορίλες τραμπουκίζουν μαϊμούδες
εκρήξεις λένε πως άκουσαν οι λαγοί
«που είν’ τα λιοντάρια να μας σώσουν, τα πληρώνουμε τζάμπα»
η κουκουβάγια γνέφει και μονολογεί
Η πληροφορία δεν είναι γνώση
στο internet υπάρχει βλακεία τόση
η πληροφορία αν δεν έχει χωνευτεί
ξερογλείφονται οι γύπες, οπλίζουν οι κυνηγοί
Φοράει γυαλιά πρεσβυωπίας
Μου λέει με δυνατή φωνή
«Ελέγχεις την πληροφορία
ή σε ελέγχει αυτή;»
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΘΕΟ
Έφυγε η αγάπη
σχόλασε η στοργή
τέρατα λυμαίνονται τη Γη
Έφυγε η αγάπη
σχόλασε η στοργή
Άνθρωποι ανήμποροι, σκυφτοί
Ω ω ντροπή να το πω
παράδοξο παράδεισο που στήσαμε εδώ
Ω ω ντροπή να το πω
οι άγγελοι θα πήρανε ρεπό
Ω ω τι να πω
σε τούτο τον παράδεισο
δεν έχουμε θεό
Βρέχει τώρα φόβο
πλημμύρα ο θυμός
παντού παραμονεύει ο εχθρός
Βρέχει τώρα φόβο
πλημμύρα ο θυμός
βαφτίζουμε σκοτάδια, άγιο φως
Ω ω ντροπή να το πω
παράδοξο παράδεισο που στήσαμε εδώ
Ω ω ντροπή να το πω
οι άγγελοι θα πήρανε ρεπό
Ω ω τι να πω
σε τούτο τον παράδεισο
δεν έχουμε θεό
Πάτερ ημών, απών εκ της γης
ίνα τι με εγκατέλειπες;
Εκεί που η κόλαση ενδύεται παράδεισο
και όλα τους τα νέα είναι παλιά
θυμούνται θεία δράματα, φοβούνται τον θεό
ξέχασαν εντελώς την ανθρωπιά
Γιατί αν θες παράδεισο
πρέπει να τον φτιάξεις
Όσο υπάρχει παιδικό δάκρυ
“πείνασα και δεν μου δώσατε να φάω”
Όσο υπάρχει φτώχια κι εκμετάλλευση
“δίψασα και δεν μου δώσατε να πιω”
όσο υπάρχει δυστυχία
“ήμουν γυμνός και δεν με ντύσατε”
όσο η ελευθερία είναι απαγορευμένη
“ήμουν ασθενής σε φυλακή και δεν με επισκεφτήκατε”
θεός δεν υπάρχει
όσο η ελευθερία είναι απαγορευμένη
όσο υπάρχει δυστυχία
Όσο υπάρχει φτώχια κι εκμετάλλευση
Όσο υπάρχει παιδικό δάκρυ
θεός δεν υπάρχει
Ω ω κι αλίμονο
γιορτάζει η κόλαση μας
αλληλοσπαραγμό
Ω ω τι να πω
σε τούτο τον παράδεισο
δεν έχουμε θεό
